Pogańskie cytaty

Pogańskie cytaty

11.08.2016 1 przez multikulturalny
Czas czytania: 2 min.

o powrocie do przeszłości

Gdyby nam znów gościnne kto rozniecił ognisko, gdybyśmy się tak wszyscy dokoła niego zgromadzili – czyżby się też zapomniało uraz? Czyżby już wszelką z serca zrzuciło tęsknotę? Czy przyjaźń znów by zbliżyła dłonie, a pogodą czoła błysnęły? Nie, ja radzę, nie próbujcie nigdy powtórzenia przeszłości waszej. Kto kochał wtedy, niech już teraz ukochanych swoich nie spotyka, kto w trumnie złożył najdroższych, niech dziś wskrzeszonych nie ogląda. Kto stracił, niech nie odzyskuje, bo to okropność spostrzec, po latach dwóch, trzech, dziesięciu spostrzec, jak oni różni od tego, czym byli, lub jak mu sami różnymi; zawieść się na nich lub na sobie, z wspomnienia mieć rozczarowanie lub w obecności zegar bijący smutną niedołęstwa godzinę!

o potrzebach

Lecz, jak widzę, towarzystwo rozkaprysiło się teraz. Przyjdzie człowiek z sercem, to go pyta: a masz ty talent? – przyjdzie człowiek z talentem, to nań woła: a masz ty serce? – i tak ciągłe wymagania tylko.
– Ależ moja Emilciu – rzekłam raz do niej – cóż robić, jeśli towarzystwu koniecznie ludzi z sercem i talentem trzeba?
– Jeśli trzeba koniecznie – odpowiedziała mi na to – nie wątpij, Gabriello, że ich Pan Bóg ześle; jeśli zaś nie trzeba koniecznie, tylko towarzystwo uznaje, że takimi być powinni, to ono samo powinno także starać się, aby im drogę ku temu ułatwić: talent otoczyć miłością – to się serce zbudzi, serce wesprzeć ogólnym rozumem – to będzie miało prawdziwego rozumu natchnienia; lecz zawsze wymagać – żądać – cenzurować – to nikogo nie uczy i nikogo nie poprawia.

o życiu

Ja dziś rozumiem, dlaczego Ateńczycy taką mieli przeciw śmierci odwagę, jakiej w całych dziejach ludzkości już nie znajdziesz potem! Oto dlatego tylko, bo żyli! – żyli wszystkimi skłonnościami swoimi, wszelką możliwością natury! Kto umiera z silną wiarą, że do nieba idzie, ten nie ma odwagi przeciw śmierci, ten ma tylko wielką lepszego życia niecierpliwość – ale kto nie wie, co go później spotka, lub też upewniony jest właśnie, że go nic spotkać nie może, kto w zgonie widzi tylko rozstrojenie organizmu, ból choroby, martwość trupa i popiół urny grobowej, a jednak śmiało naprzód postępuje, ten się dopiero śmierci nie boi.

Cytaty pochodzą z Poganki Narcyzy Żmichowskiej, wyd. Zielona Sowa, 2003.

Zgadzasz się z nimi?