Przeczytane w półrocze 2022 – minirecenzje

Czas czytania: 3 min.

Zapraszam do przeczytania krótkich recenzji książek, które skończyłem czytać między styczniem a czerwcem 2022. Akurat się złożyło, że wyszła jedna książka miesięcznie. Choć oczywiście w międzyczasie czytałem głównie webtoony czy pisma. W pewien sposób to “typowy ja” ale jednocześnie książki, które wybrałem często są “nie z mojej bajki” i zazwyczaj ich nie czytam.

Książka politologiczna

Nie powiedziałbym, że nie interesuję się polityką – biorę udział w wyborach od dawna, staram się być w miarę na bieżąco. Bardzo rzadko jednak czytam książki dotyczące polityki. W zeszłym roku na targach kupiłem książkę, która dotyczy polityki maltańskiej i korupcji. Korupcja to ważny i powracający temat na Malcie, chciałem zrozumieć wydarzenia z ostatnich kilku lat.

Czy A Rent Seekers’ Paradise Marka Camilleriego mi to umożliwiła? I tak i nie. Tak, bo wiem i rozumiem już nieco więcej jeśli chodzi o różne powiązania w polityce. Nie, bo książka zdecydowanie była pisana pod maltańczyków i wielu rzeczy nie rozumiem. Czy poleciłbym przeczytanie jej? Tak, warto.

Thriller

Zazwyczaj nie czytam thrillerów, raczej oglądam. Ale dla thrillera paranormalnego Sofi Oksanen pt. Norma zrobiłem wyjątek. Norma nie wierzy w samobójstwo matki, jest przekonana, że ktoś ją zamordował. Poznanie prawdy nie będzie łatwe, narazi ją na większe niebezpieczeństwo. Jednocześnie musi pilnować też, by nikt nie poznał jej sekretu cudownych włosów.

Przez większość książki moja opinia o niej była bardzo pozytywna. Niestety końcówka mnie rozczarowała i chętnie bym zobaczył inne zakończenie, bardziej spójne z książką.

Manga

Czytanie mang nie jest niczym dziwnym dla mnie, chociaż szczerze mówiąc dawno już nie czytałem papierowego wydania. W maltańskiej księgarni kupiłem “megamangę” pierwszy tom serii Maison Ikkoku Rumiko Takahashi. Akcja osadzona jest na japońskiej stancji w latach 80. gdzie mieszkają nie tylko studenci. Główny wątek romantyczny i komediowy to relacje menadżerki stancji, wdowy Kyoko Otonashi, oraz niedoszłego (na początku) studenta Yusaku Godai.

Manga jest specyficzna, choćby dlatego, że część męskich bohaterów jest dosyć otwarcie zbereźna, co najczęściej kończy się tym, że Yusaku dostaje plaskacza od którejś z bohaterek. Trochę jednak japońskiej specyfiki sprzed 40 lat w mandze jest obecne. To była dla mnie trochę nostalgiczna podróż do przeszłości, sięgnięcie po mangową klasykę w papierze. Czy poleciłbym innym? Tak, jak nie przeszkadza ta specyficzność.

Romans

Romanse to coś czego nie czytam często. Zwłaszcza damsko-męskie, mam przesyt i traumę od wciskania wszędzie rzeczy, które nie mają żadnego przełożenia na moją rzeczywistość. Na lotnisku jednak kupiłem damsko-męski romans i w dużej mierze przeczytałem w samolocie, w drodze do Polski. The Love Hypothesis Ali Hazelwood to w dużej mierze fanfik au (alternative universe) Kylo i Ren tyle, że w środowisku akademickim (biologicznym).

Gwiezdnych Wojen nie oglądałem, więc nie mam zdania odnośnie warstwy fanfikowej. Jak zwykle w romansach, wiele rzeczy opiera się na braku komunikacji między głównymi bohaterami, ale jakoś tutaj nie było to aż tak bardzo denerwujące jak zazwyczaj. Główna bohaterka jest demiromantyczna, ale poza główną parą tworzą się też inne w tym jedna męsko-męska. Jak na romans czytało się całkiem przyjemnie, więc polecam w miarę możliwości.

Kryminał

Człowiek-tygrys Eki Kurniawana to kryminał raczej z tych socjologicznych. Od początku wiadomo kto zabił, nie wiadomo natomiast dlaczego. Na rozwiązanie tej zagadki trzeba czekać do końca książki, wcześniej poznając historię i relacje między bohaterami.

Czy poleciłbym tę książkę miłośnikom kryminałów? Zdecydowanie. Czyta się bardzo przyjemnie i bardzo szybko. Czy poleciłbym tę książkę miłośnikom obyczajówek? Zdecydowanie tak. Nawet poleciłbym miłośnikom fantastyki, ze względu na ważny wątek ducha tygrysa.

Książka popularnonaukowa

Jak działają ludzie dr Camilli Pang to książka popularnonaukowa o relacjach międzyludzkich, miłości i życiu napisana przez osobę neuroatypową. Doktor Pang za pomocą różnych naukowych teorii (chemicznych, fizycznych, ale także uczenia maszynowego) tłumaczy zachowania osób neurotypowych i neuroatypowych.

Książkę zdecydowanie warto przeczytać. Zarówno polecam osobom neuroatypowym, które mogą znaleźć tam znajomy punkt widzenia, oraz neurotypowym, które mają szansę zobaczyć zachodnie relacje społeczne z innego punktu widzenia. Grafiki zdecydowanie pomagają w zrozumieniu teorii, a sposób narracji i przykłady z życia codziennego, dodatkowo zapewniają łatwość czytania.